UNTAMED MELODY PART 2
- EXHIBITION DATE : DEC 7, 2024 - JAN 25, 2025
TAGS
No tags found.
นิทรรศการนี้เป็นบทสะท้อนถึงความสัมพันธ์อันเปราะบางระหว่างมนุษย์กับสิ่งแวดล้อม แรงบันดาลใจจากความสนใจในพฤติกรรมมนุษย์อันซับซ้อน ไทวิจิต พึ่งเกษมสมบูรณ์ จึงใช้ผลงานชุดนี้ในการสำรวจว่า การกระทำของเราทั้งที่ขับเคลื่อนด้วยความคิดสร้างสรรค์หรือแรงบริโภคนิยม ได้ส่งผลกระทบต่อโลกที่เราอาศัยอยู่มากเพียงใด ผ่านภาพพอร์ตเทรตและผลงานเชิงแนวคิด เขาตั้งคำถามต่อผลลัพธ์ของความปรารถนาที่ไร้ขีดจำกัด และความเชื่อมโยงของมันกับปัญหาระดับโลกที่กำลังเผชิญอยู่ในปัจจุบัน
สุภาษิตไทย “ร้อยพ่อ พันแม่” สื่อถึงการรวมตัวกันของผู้คนจากหลากหลายที่มา ซึ่งล้วนมีภูมิหลัง ความคิด และวิถีชีวิตแตกต่างกันไป ไทวิจิตนำวลีนี้มาใช้เป็นจุดตั้งต้นของชุดภาพพอร์ตเทรตอันเปี่ยมจินตนาการ ถ่ายทอดบุคคลซึ่งล้วนมีบทบาทสำคัญในการกำหนดทิศทางของโลก ภาพเหล่านี้สะท้อนพลังอันยิ่งใหญ่ของจิตใจมนุษย์ ที่สามารถทั้งสร้างสรรค์และทำลายสิ่งแวดล้อมได้ในเวลาเดียวกัน
เมื่อมนุษย์พัฒนาเกินความต้องการพื้นฐาน ชีวิตก็ก้าวเข้าสู่ความซับซ้อนใหม่ แต่เมื่อความโลภไร้การควบคุม ผลลัพธ์ที่ตามมาคือการทำลายตนเองและโลกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ผลงานของไทวิจิตจึงบันทึกแรงตึงระหว่างการสร้างและการทำลาย เตือนให้เราตระหนักถึงสมดุลที่เปราะบาง และชวนตั้งคำถามต่อผลกระทบที่เราได้ทิ้งไว้กับโลกใบนี้
นิทรรศการนี้เป็นบทสะท้อนถึงความสัมพันธ์อันเปราะบางระหว่างมนุษย์กับสิ่งแวดล้อม แรงบันดาลใจจากความสนใจในพฤติกรรมมนุษย์อันซับซ้อน ไทวิจิต พึ่งเกษมสมบูรณ์ จึงใช้ผลงานชุดนี้ในการสำรวจว่า การกระทำของเราทั้งที่ขับเคลื่อนด้วยความคิดสร้างสรรค์หรือแรงบริโภคนิยม ได้ส่งผลกระทบต่อโลกที่เราอาศัยอยู่มากเพียงใด ผ่านภาพพอร์ตเทรตและผลงานเชิงแนวคิด เขาตั้งคำถามต่อผลลัพธ์ของความปรารถนาที่ไร้ขีดจำกัด และความเชื่อมโยงของมันกับปัญหาระดับโลกที่กำลังเผชิญอยู่ในปัจจุบัน
สุภาษิตไทย “ร้อยพ่อ พันแม่” สื่อถึงการรวมตัวกันของผู้คนจากหลากหลายที่มา ซึ่งล้วนมีภูมิหลัง ความคิด และวิถีชีวิตแตกต่างกันไป ไทวิจิตนำวลีนี้มาใช้เป็นจุดตั้งต้นของชุดภาพพอร์ตเทรตอันเปี่ยมจินตนาการ ถ่ายทอดบุคคลซึ่งล้วนมีบทบาทสำคัญในการกำหนดทิศทางของโลก ภาพเหล่านี้สะท้อนพลังอันยิ่งใหญ่ของจิตใจมนุษย์ ที่สามารถทั้งสร้างสรรค์และทำลายสิ่งแวดล้อมได้ในเวลาเดียวกัน
เมื่อมนุษย์พัฒนาเกินความต้องการพื้นฐาน ชีวิตก็ก้าวเข้าสู่ความซับซ้อนใหม่ แต่เมื่อความโลภไร้การควบคุม ผลลัพธ์ที่ตามมาคือการทำลายตนเองและโลกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ผลงานของไทวิจิตจึงบันทึกแรงตึงระหว่างการสร้างและการทำลาย เตือนให้เราตระหนักถึงสมดุลที่เปราะบาง และชวนตั้งคำถามต่อผลกระทบที่เราได้ทิ้งไว้กับโลกใบนี้


